گاهی ،فقط گاهی ....

خدایا ،جوانم اما غرورم از جنس آهن نیست ،می شکند.بگذار اعتراف کنم ،آنقدر ها هم که نشان میدهم قوی نیستم ...بگذار اعتراف کنم که گاهی عاشق میشوم،گاهی شک میکنم ،گاهی سوال های اساسی دارم ،گاهی خسته می شوم ،گاهی سرم گیج میرود،گاهی دلم میخواهد اشتباه کنم ،امسال بهار فرصت خوبی برای اعتراف به همه این هاست.پس تو هم ای خدای بزرگ ،در پاسخ اعتراف های کوچکم ،معجزه ی بزرگ بخشایش را نشانم بده.امسال دلم معجزه می خواهدخدایا ،از آن آیاتی که در قرآنت گفته ای ،نه از جنس عذابی که بر عاد و ثمود نازل کردی ،که از جنس باران گل برآتش ابراهیم (ع) ،آتشم را گلستان کن ،خدایا ،ناامیدی و غم ؛نهنگی است که جوانی ام را می بلعد.درست وقتی که ناامید شدم و گمان خطا بردم مثل یونس از دهان این ماهی خلاصم کن.معجزه می خواهم ،بگذار بهار ،شادی از هر طرف به مبارک بادم بیاید.رحمتت را از راه هایی که میشناسیم و نمی شناسیم به سویم روانه کن.شور شیرینی بفرست تا این همه اسباب دلشوره ی مادرانمان نباشیم!امسال بهار ،گهواره ای بفرست تا مادران دلشوره هایشان را به نیل رحمت تو بسپارند و خیال هایشان از بابت ما راحت باشد.می شود خدایا؟

چقدر معجزه می خواهم ،ببخش!با کریمان اما کارها دشوار نیست.تو که از ما نیستی ،تا زیاد آرزوهایم خشمگینت کند.تو باغبانی هستی که دانه های دلمان را میبینی ،تو خوب می دانی که اگر گاه گاهی به گوشه ای سرک میکشم،نور می خواهم!تو خوب می دانی که وابسته نیستم جز به این خاک و آب ،حتی اگر هوایی تازه تر بخواهم.هرچند گاهی به نوازش نگاهی و گرمی دستی وابسته می شوم.اما تو می دانی که ریشه هایم نه در خاک ،که در آسمان آغشته به اذان این سرزمین کهن است.

خدایا ،جوانم .غرورم را شکسته و شانه هایم را خسته مخواه....

رمضان ،همیشه برایم فرصتی بوده برای خودکاوی ،و امسال بیشتر از همیشه مقصرم!خدایا ،جز به درگاه تو ،به چه کسی پناه برم؟

پ.ن : متن از چلچراغ.

....